De laatste grote productie van Channah én Rob, met Ed Wertwijn. Een lang gekoesterde wens van Rob, de uitvoering van deze musical, werd gerealiseerd. De aula was door Fred van Wely omgetoverd tot een horror-kasteel, we hadden een catwalk, we werkten voor het eerst met draadloze microfoons, er was een echt orkest, een groot koor, dansen ingestudeerd o.l.v. Lucia Marthas... kortom, een lust voor oor en oog. De uitvoeringen waren van 21 februari tot en met 2 maart.

In 2013 brachten Thijs Janssen en Charlotte Post hun versie van deze musical, als waardige opvolger van De West Side Story en Hair.

Acteur/componist Richard O'Brien ontmoette de Australische regisseur Jim Sharman in 1972 bij de opvoering van de Australische versie van "Jesus Christ Superstar". O'Brien speelde de rol van Herodes tijdens een van de voorstellingen en Sharman was de regisseur. O'Brien sprak met Sharman over een idee om een musical te maken gebaseerd op B-films. Hij was altijd erg geïnteresseerd geweest in het genre, met name in de onbedoelde humor in deze films. Ook wilde hij de gemaakt onheilspellende dialoog van derderangs horrorfilms in het stuk verwerken. Sharman was enthousiast en besloot de musical op te voeren in het Royal Court Theatre in de Britse hoofdstad. Slechts enkele dagen voor de opvoering werd op Sharmans advies besloten om de titel te wijzigen in "The Rocky Horror Show". De première was op 19 juni 1973 met onder andere Tim Curry, Patricia Quinn, Little Nell, Julie Covington, en Richard O'Brien in de voornaamste rollen. De show was een succes en kreeg gunstige kritieken. De musical promoveerde naar de zaal van de Classic Cinema op Kings Road en vervolgens naar het Kings Road Theatre. Al snel ontstond er een vaste groep volgers die regelmatig de opvoeringen bijwoonden, het werd een trend om de show in Londen te zien.
De musical is een mengeling van elementen uit B-films, met name de Britse Hammerhorrorfilms over Het monster van Frankenstein en Dracula, en sciencefictionfilms uit de periode 1930-1950. Zaken als kannibalisme, moord, orgies en hetero- en homoseks worden afgewisseld met dansjes en liedjes. Dr. Frank-N-Further is een parodie op dr. Frankenstein uit de films en zijn monster is de knappe en gespierde Rocky Horror. Andere personages komen ook uit de smeltkroes van B-films. Brad en Janet zijn weer het standaard paartje dat in talloze horrorfilms wordt afgeslacht, opgegeten of blootgesteld aan gruwelijke martelingen. Doctor Scott is het archetype van de onderzoeker als Van Helsing uit de Draculafilms.
Als uiteindelijk de inwoners van het kasteel zich ontpoppen tot buitenaardse wezens van de planeet Transexual compleet met nylonkousen en straalpistolen is de parodie compleet.

De foto's zijn niet van al te beste kwaliteit. omdat het stills zijn uit de video die is opgenomen op de laatste avond, door Hans van der Vecht. Maar ze geven de sfeer goed weer, zeker als je de videofragmenten ook bekijkt. Aan het eind staan ook wat foto's van betere kwaliteit. Ook hier staan wat foto's, gemaakt door Raoul de Leeuw.