Rembrandt: Ah. Aha, We worden wakker. Da's onze taal, nietwaar? Dat versta ja. De trut uit de polder. Stinkend onder de brokaat.
Nog steeds niks? Dan doe ik het alleen vandaag. Ik ga door tot je me hebt waar je me hebben wilt. Een oude dikke papzak op z'n knieën voor je voeten en maar janken van Hendrickje, Hendrickje, ik hou zo van je. O God...