In 1961 werd het zesde lustrum gevierd. In Van pionier tot mammoet van Josje Calff staat hierover te lezen:

Op de viering van het zesde lustrum in februari 1961 keek iedereen zonder uitzondering met grote tevredenheid terug. Als thema van tien dagen koortsachtige activiteit was de negentiende eeuw gekozen. Tijdens de voorbereidingen waren de eerste en tweede klassen een week ondergebracht op verschillende plaatsen in Nederland, waar zij zich bezig hielden met alles wat maar enigszins met de negentiende eeuw in verband gebracht kon worden. Zij bezochten tentoonstellingen van negentiende-eeuwse kunstwerken, maakten een compleet poppenhuis met poppen in negentiende-eeuwse kleding, een paardetram, een trekschuit en een postkoets. De leerlingen van de bovenbouw konden kiezen uit een groot aantal deelprojecten op school, onder andere het voorbereiden van een revue, waaraan meer dan zeventig leerlingen meewerkten. De regie hiervan was in handen van Rein Bloem, die dat jaar voor het eerst, als leraar Nederlands, aan de school verbonden was. Van 20 tot 23 februari werden de resultaten van het werk getoond. De hele school was in negentiende-eeuwse stijl ingericht, met tentoonstellingen van het werk van de eerste- en tweedeklassers, 's Avonds werden uitvoeringen gegeven van de revue en van andere toneel- en muziekstukken die in de loop van de voorbereidingsweek waren ingestudeerd.

Beelden van deze lustrumactiviteiten vind je op de MLA filmsite. Welke toneelstukken er gespeeld werden is niet bekend, maar Gerard van Wijk (docent van 1949 tot 1983, † 2011) zei in het interview bij zijn afscheid:

Later heb ik nog met Rein Bloem geregisseerd bij gelegenheid van de 19de-eeuwse week. Voor de 19de-eeuwse week zochten en schreven leerlingen zelf hun teksten. Gerard slaat aan het declameren: "Triomf, triomf, heft aan mijn luit, want moeder zegt de tand is uit." Uit dit stuk, waarmee de toneelweek opende, is deze foto:

Willem Haverkamp als dokter. Zijn tegenspeelster was Emily Nord

Teksten verder overal vandaan gehaald, Hildebrand, de gezangenbundel, etc. Ik speelde niet mee, maar hielp mee regisseren, o.a. We're not amused, met o.m. Leonie Roos en Toja v.d. Bergh.
Onder andere werd een persiflage op een 19e eeuws stuk opgevoerd, getiteld De bandeloze (of De losbandige), waarvan de schrijver nog niet bekend is. De hoofdrol was voor Robbert Keegel. Els van der Lek speelde de echtgenote, een rol die weinig tekst inhield en hoofdzakelijk uit handenwringen bestond. Gerrit Jan Wolffensperger was de vader, een vage edelman die zijn zoon onterfd had - waarom weet niemand, want alleen de laatste acte van de draak werd gespeeld, die eindigde met het uitermate theatraal sterven van de zoon.

Er zijn mogelijk twee foto's van de repetities boven water gekomen:

In het archief van Maarten Visser bevonden zich deze beelden van een repetitie:

In een interview op de MLA-filmsite zegt Gerrit Jan Wolffensperger over dit stuk:

 

Wie weet meer over deze uitvoeringen?